به گفته رئیس پیشین سازمان امور مالیاتی « مردم زمانی سالارِ دولت میشوند که خرج دولت را میدهند. در چنین سیستمی دولت به منابع مردم وابسته است و در برابر آنها پاسخگو است. اما در ایران چه؟ عربمازار میگوید نیمقرن است اقتصاد ما به نفت متکی است و همین سبب شده که دولت گمان کند به مردم نیازی ندارد و مردم گمان کنند مالیاتی که میدهند پول زور است. پس مردم راه خود را میروند و دولت راه خود را. حتی همین نگاه قبل از انقلاب سبب شد شاه بگوید هرکه ناراضی است برود. چرا رئیس یک حکومت به چنین فکری میرسد؟ چون تصور میکند پول نفت متعلق به خودش است و نهتنها از مردم پول نمیگیرد بلکه هزینه مردم را هم میدهد . » این ها که آورده شد بخشی از مطلبی است که از سوی یک اقتصاددان ، استاد دانشگاه شهید بهشتی ، در تجارت فردا منتشر و در سایت دارایان منعکس شده است . اما متاسفانه ایشان نیز با وجود حرف درست و حسابیشان ، چون دیگر همقطاران یعنی همه اقتصاددانان امروز ایران در نگاه به درآمدهای نفت و گاز جزم اندیشی می کنند و بر اساس الگویی کهنه ، درآمدهای حاصل از نفت و گاز ایران را درآمد غیر مالیاتی برای دولت تصور می کنند و اینگونه تعریف و در مدرسه ها نیز تعلیم می دهند . آنها با این گمان ویرانگر ، به مدت پنجاه سال مانع شده اند تا به تدبیری نو ، درآمد نقد و هنگفت واستثنایی حاصله از منابع نفت و گاز ایران یک آیتم مالیاتی مردم ایران به دولت و حکومت شناخته شود . متاسفانه جزم اندیشی شان مانع آن شده است تا با رسیدی سالیانه که هر مودی مالیاتی مشابه آن را دریافت می کند ، خانوار ایرانی هم بتواند رسید متعلق به خود را هر سال دریافت نماید و از این راه همراه با شفافیت ، از عمده مساعدت و مشارکت مالی که به دولت و با حکومت هر سال از میراث نقد نفت و گاز خود می کند با خبر شود و ارزیابی درستی از مطالباتش از دولت و حکومت داشته باشد . والسلام .
مازندران باستان، نکته ها و نگفته ها (۱) راز ها و رمز ها
در اسطوره ها آمده است، ایرانیان خط